Συνέντευξη στην Κυριακάτικη Αυγή 
Συναντιόμαστε την επομένη της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου, σε
μια άδεια πόλη, την ώρα της επίσκεψης Σόιμπλε. Πώς, με βάση αυτές τις
παραμέτρους, προδιαγράφεται το μέλλον των πολιτών;
Απ’ έξω η κυβέρνηση θα στηριχτεί πάση θυσία, ακριβώς για να βγουν οι γερμανικές εκλογές, ακόμη και με έναν βουλευτή, ακόμη και με ανώμαλες λύσεις. Γιατί είναι ανώμαλο το καθεστώς στο οποίο ζούμε και μέσα στο Κοινοβούλιο και στην κοινωνία.
Ανώμαλες λύσεις, του τύπου…;
Εννοώ, να ξαναδούμε τεχνοκράτη πρωθυπουργό, καμία… περίεργη λύση. Είναι σαφές -το είπε και ο Αλέξης Τσίπρας- ότι οι λύσεις δεν θα έρθουν μέσα από το Κοινοβούλιο. Σε κάθε περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ με τον λαό πρέπει να οργανώσει τις αντιστάσεις. Δεν θα είναι περίπατος, θα ματώσουμε για να τους διώξουμε, γιατί τα συμφέροντα καταλαβαίνουν την απειλή που αποτελεί το… “ΣΥΡΙΖΑ και λαός μαζί”. Το καταλαβαίνουν ότι όσο οι δεσμοί αυτοί θα ενισχύονται, αυτό σημαίνει ανατροπή των ιεραρχήσεων, κάτι που συνεπάγεται σύγκρουση μεγάλων διαστάσεων. Δεν ξέρω πόσο έχουμε προετοιμάσει έναν κόσμο γι’ αυτή τη σύγκρουση, που θα έχει πολλά χτυπήματα, όπως τα νιώθει σήμερα η κοινωνία. Με μηχανισμούς μόνο, θα μπορεί να δουλέψει η άλλη πλευρά: με ΜΑΤ, με Ειδικές Δυνάμεις, και με τον φόβο. Εδώ χρειάζεται συστράτευση.
Τι ακριβώς πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Πρέπει να ξαναγεννηθεί η ιδέα της οργάνωσης του λαού. Από αυτήν την άποψη, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εμπνέει εμπιστοσύνη, να είναι ο οργανωτής αυτής της πάλης με τον πιο πλατύ και δημοκρατικό τρόπο και δίνοντας μάλιστα ένα μήνυμα: Να οργανώσει την πραγματική δημοκρατία ως μέτρο του αγώνα. Το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος να το κάνει είδος οργάνωσης. Υπάρχει, εξάλλου, μια γεωστρατηγική απειλή, στην Ευρώπη τα πράγματα είναι συγκρουσιακά, η Μεσόγειος φλέγεται και η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει. Όλα αυτά συνδιαμορφώνουν μια κατάσταση δύσκολη και θα έπρεπε να προετοιμαστεί ο κόσμος γι’ αυτό. Μία μεγάλη πιθανότητα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ: να μιλήσει με ειλικρίνεια στον λαό και να τον οργανώσει. Δεν υπάρχει άλλο σχέδιο. Ακούω καμιά φορά να ρωτούν, “Έχετε σχέδιο;”. Το σχέδιο είναι αυτό. Να προετοιμάσει τις συνειδήσεις του κόσμου, να μαζέψει όλη τη δυσαρέσκεια και να της δώσει πρόσημο αλλαγής.
Άρα, διαπιστώνετε κάποια καθυστέρηση ώς τώρα;
Ναι – και δεν κρύβεται αυτό. Αν ήμασταν αντίστοιχοι των αναγκών, θα πετούσε η προσπάθειά μας. Υπάρχουν ελλείψεις θεωρητικές και προγραμματικές. Πρέπει να κερδηθεί χρόνος πολύ γρήγορα. Ένας παλιότερος έλεγε, “περπατάμε ξυπόλητοι ανεβαίνοντας κορυφές”. Πράγματι, βλέπουμε συνεχώς νέες κορυφές, η πυξίδα δεν βοηθάει πάντα, αλλά σε αυτήν την προσπάθεια το ότι ματώνουν τα πέλματά μας σημαίνει ότι σκληραίνουν κιόλας. Αυτή είναι η διαδρομή του λαού, δεν θα έρθει κανείς να τον σώσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λέει ότι θα τον σώσει, λέει μαζί να κάνουμε ό, τι είναι να κάνουμε. Διάβασα στην “Αυγή” (σ.σ. αναδημοσίευση από τα “Τετράδια”) το κείμενο του Αλέξη Τσίπρα για τον Γκράμσι, που έλεγε ότι το πρώτο είναι να αναγνωρίζεις και να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες. Και εκεί το συνέδριο ήθελε και άλλο να δει τις δυσκολίες, ώρες-ώρες κυριαρχήθηκε από ένα κλίμα ευφορίας, αλλά ο χρόνος μπροστά μας είναι.
Υπάρχει κάτι επιπλέον που πρέπει να αλλάξει στον ΣΥΡΙΖΑ μετά το συνέδριο;
Όλα τα καμπανάκια ηχούν ότι αν δεν αλλάξει η Αριστερά, δεν θα αλλάξουν αυτές οι καταστάσεις. Εντάξει, το κάναμε το συνέδριο με τα ‘είθισται’, αλλά την ίδια στιγμή πρέπει τώρα να δώσουμε τις απαντήσεις στο πώς τους διώχνουμε και όχι τι θα κάνουμε… τότε. Φαίνεται πως δεν ήταν η ώρα να συζητηθούν αυτά στο συνέδριο.
Τη συνέντευξη πήρε ο Νίκος Παπαδημητρίου
Μία μεγάλη πιθανότητα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ: να μιλήσει με ειλικρίνεια στον λαό και να τον οργανώσει. Δεν υπάρχει άλλο σχέδιο.
Απ’ έξω η κυβέρνηση θα στηριχτεί πάση θυσία, ακριβώς για να βγουν οι γερμανικές εκλογές, ακόμη και με έναν βουλευτή, ακόμη και με ανώμαλες λύσεις. Γιατί είναι ανώμαλο το καθεστώς στο οποίο ζούμε και μέσα στο Κοινοβούλιο και στην κοινωνία.
Ανώμαλες λύσεις, του τύπου…;
Εννοώ, να ξαναδούμε τεχνοκράτη πρωθυπουργό, καμία… περίεργη λύση. Είναι σαφές -το είπε και ο Αλέξης Τσίπρας- ότι οι λύσεις δεν θα έρθουν μέσα από το Κοινοβούλιο. Σε κάθε περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ με τον λαό πρέπει να οργανώσει τις αντιστάσεις. Δεν θα είναι περίπατος, θα ματώσουμε για να τους διώξουμε, γιατί τα συμφέροντα καταλαβαίνουν την απειλή που αποτελεί το… “ΣΥΡΙΖΑ και λαός μαζί”. Το καταλαβαίνουν ότι όσο οι δεσμοί αυτοί θα ενισχύονται, αυτό σημαίνει ανατροπή των ιεραρχήσεων, κάτι που συνεπάγεται σύγκρουση μεγάλων διαστάσεων. Δεν ξέρω πόσο έχουμε προετοιμάσει έναν κόσμο γι’ αυτή τη σύγκρουση, που θα έχει πολλά χτυπήματα, όπως τα νιώθει σήμερα η κοινωνία. Με μηχανισμούς μόνο, θα μπορεί να δουλέψει η άλλη πλευρά: με ΜΑΤ, με Ειδικές Δυνάμεις, και με τον φόβο. Εδώ χρειάζεται συστράτευση.
Τι ακριβώς πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Πρέπει να ξαναγεννηθεί η ιδέα της οργάνωσης του λαού. Από αυτήν την άποψη, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εμπνέει εμπιστοσύνη, να είναι ο οργανωτής αυτής της πάλης με τον πιο πλατύ και δημοκρατικό τρόπο και δίνοντας μάλιστα ένα μήνυμα: Να οργανώσει την πραγματική δημοκρατία ως μέτρο του αγώνα. Το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος να το κάνει είδος οργάνωσης. Υπάρχει, εξάλλου, μια γεωστρατηγική απειλή, στην Ευρώπη τα πράγματα είναι συγκρουσιακά, η Μεσόγειος φλέγεται και η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει. Όλα αυτά συνδιαμορφώνουν μια κατάσταση δύσκολη και θα έπρεπε να προετοιμαστεί ο κόσμος γι’ αυτό. Μία μεγάλη πιθανότητα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ: να μιλήσει με ειλικρίνεια στον λαό και να τον οργανώσει. Δεν υπάρχει άλλο σχέδιο. Ακούω καμιά φορά να ρωτούν, “Έχετε σχέδιο;”. Το σχέδιο είναι αυτό. Να προετοιμάσει τις συνειδήσεις του κόσμου, να μαζέψει όλη τη δυσαρέσκεια και να της δώσει πρόσημο αλλαγής.
Άρα, διαπιστώνετε κάποια καθυστέρηση ώς τώρα;
Ναι – και δεν κρύβεται αυτό. Αν ήμασταν αντίστοιχοι των αναγκών, θα πετούσε η προσπάθειά μας. Υπάρχουν ελλείψεις θεωρητικές και προγραμματικές. Πρέπει να κερδηθεί χρόνος πολύ γρήγορα. Ένας παλιότερος έλεγε, “περπατάμε ξυπόλητοι ανεβαίνοντας κορυφές”. Πράγματι, βλέπουμε συνεχώς νέες κορυφές, η πυξίδα δεν βοηθάει πάντα, αλλά σε αυτήν την προσπάθεια το ότι ματώνουν τα πέλματά μας σημαίνει ότι σκληραίνουν κιόλας. Αυτή είναι η διαδρομή του λαού, δεν θα έρθει κανείς να τον σώσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λέει ότι θα τον σώσει, λέει μαζί να κάνουμε ό, τι είναι να κάνουμε. Διάβασα στην “Αυγή” (σ.σ. αναδημοσίευση από τα “Τετράδια”) το κείμενο του Αλέξη Τσίπρα για τον Γκράμσι, που έλεγε ότι το πρώτο είναι να αναγνωρίζεις και να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες. Και εκεί το συνέδριο ήθελε και άλλο να δει τις δυσκολίες, ώρες-ώρες κυριαρχήθηκε από ένα κλίμα ευφορίας, αλλά ο χρόνος μπροστά μας είναι.
Υπάρχει κάτι επιπλέον που πρέπει να αλλάξει στον ΣΥΡΙΖΑ μετά το συνέδριο;
Όλα τα καμπανάκια ηχούν ότι αν δεν αλλάξει η Αριστερά, δεν θα αλλάξουν αυτές οι καταστάσεις. Εντάξει, το κάναμε το συνέδριο με τα ‘είθισται’, αλλά την ίδια στιγμή πρέπει τώρα να δώσουμε τις απαντήσεις στο πώς τους διώχνουμε και όχι τι θα κάνουμε… τότε. Φαίνεται πως δεν ήταν η ώρα να συζητηθούν αυτά στο συνέδριο.
Τη συνέντευξη πήρε ο Νίκος Παπαδημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου