Της Μαρίας Κανελλοπούλου,
βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Στην μεταμοντέρνα εποχή μας, κάθε σχέδιο, όσο καταστροφικό και αντικοινωνικό κι αν είναι, αξίζει να φέρει κάποιο τιτάνιο όνομα. Πολλές φορές, η θεότητα ή η μυθική περσόνα που δανείζει το όνομά της σε κάποιο κυβερνητικό σχέδιο, συνήθιζε να προστατεύει τις ακριβώς αντίθετες αξίες και αρχές από αυτές που πρεσβεύει η καλή μας κυβέρνηση: πιο παλιά ο ''Τειρεσίας'' που αντί να προειδοποιεί με την μαντική του τέχνη κατέστρεψε τη μικρομεσαία τάξη, πιο πρόσφατα ο ''Ξένιος Ζευς'' που αντί να φιλοξενεί, βγαίνει παγανιά κυνηγώντας μετανάστες και εσχάτως το σχέδιο ''Αθηνά'' που αντί να οργανώνει τη θεϊκή παρέμβαση για να σωθεί η Παιδεία, την επιστρατεύει για να κλείσει τους ναούς της γνώσης.