Παρά τις πιέσεις της τοπικής
κοινωνίας αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Πάτρας, τελικά το πρώτο κουδούνι στα σχολεία
της πόλης, βρήκε 6.000 μαθητές χωρίς δυνατότητα μεταφοράς στα σχολικά
συγκροτήματα.
Η σύναψη συμφωνίας μεταξύ λεωφορείων
και Δήμου δεν προσκρούει μόνο σε τυπικά κωλύματα. Το βασικό εμπόδιο είναι η
παρανοϊκή μετακίνηση της συγκεκριμένης
αρμοδιότητας στους Δήμους, χωρίς να δεσμευτούν και τα αντίστοιχα κονδύλια. Το
κεντρικό κράτος αφού εγκλώβισε την Τοπική Αυτοδιοίκηση στη μέγγαινη του
Καλλικράτη, στη συνέχεια προκάλεσε στους Δήμους τεχνητή οικονομική ασφυξία.
Ο κ. Αρβανιτόπουλος και ο κ.
Στυλλιανίδης μπορούν να μεταφέρουν πλέον με περηφάνεια στους ξένους
οικονομικούς καρχαρίες και στους Ευρωπαίους ''εταίρους'', ότι αφού, μαζί με τις
προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις, αφαίμαξαν τους εκπαιδευτικούς και τις
σχολικές επιτροπές, αφού δρομολόγησαν την κατάργηση σχολείων, αφού μείωσαν εγκληματικά το
εκπαιδευτικό προσωπικό,τώρα εμποδίζουν τα παιδιά των Πατρινών αλλά και όλων των
γονιών της χώρας να μεταβούν στο σχολείο.