Συνέντευξη στην εφημερίδα Πρωινή της Ηλείας ΒΧ: Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ότι τόσο τα στοιχεία όσο και το νομικό πλαίσιο υπήρχε για την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ καλούσε συνεχώς την κυβέρνηση να το πράξει. Εκείνο που δεν υπήρχε είναι η πολιτική βούληση. Άφησαν, δηλαδή, αυτή τη νεοναζιστική συμμορία να γιγαντωθεί. Το ερώτημα είναι: γιατί τώρα αλλάζουν στάση;
Έφτασε να είναι πλέον σαφές, μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα, ότι ο κ. Σαμαράς θα έχανε κάθε έξωθεν στήριξη. Οι τοποθετήσεις του εγχώριου δημοσιογραφικού κατεστημένου για «καλή» και «κακή» Χρυσή Αυγή φωτογραφίζουν προσανατολισμό και πίεση προς συγκεκριμένη κατεύθυνση. Παράλληλα, οι εξελίξεις αποτελούν το τέλος της θεωρίας των «δύο άκρων» που καλλιέργησαν συστηματικά τα κυβερνητικά επιτελεία και αποδεικνύουν τη συνενοχή τους στη διαμορφωμένη κατάσταση.
Βέβαια, αν ο κ. Σαμαράς υπολογίζει σε όποιου τύπου χρυσή… φυγή από την πραγματικότητα, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι ο συνδυασμένος αντιφασιστικός αγώνας με τον αγώνα ανατροπής των μνημονίων και των τροϊκανών, που οι πολιτικές τους γεννούν και εκτρέφουν το φασισμό. Ο αγώνας δεν είναι μόνο για ψωμί και δουλειά αλλά και για πραγματική δημοκρατία.
- Ο λαός έχει εξεγερθεί -ομολογουμένως όχι με τον αναμενόμενο και αρμόζοντα στις πιέσεις που δέχεται δυναμισμό- κατά της κυβέρνησης και των ξένων που της υπαγορεύουν πολιτική. Τις τελευταίες μέρες πύκνωσαν οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, τα συλλαλητήρια, στα οποία πρωτοστατούν οι εκπαιδευτικοί. Βλέπουμε ότι η συμμετοχή των εργαζομένων αλλά και των ανέργων, που αντιμετωπίζουν όπως είναι φυσικό μεγαλύτερα προβλήματα, δεν είναι καθολική. Δικαιολογείται αυτό, τη στιγμή που εφαρμόζονται πρωτοφανή αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία έχουν λάβει διαστάσεις καταιγίδας;
ΒΧ: Η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος ήταν σημαντική. Το πιο σημαντικό, δε, είναι ότι καινούργιος κόσμος, κόσμος που δεν είχε μπει ποτέ ξανά στη διαδικασία να κατέβει στο δρόμο και να διεκδικήσει, το έκανε. Και το έκανε, ξεπερνώντας πολλές φορές και τις συνδικαλιστικές του ηγεσίες, αντιλαμβανόμενος ότι με αυτές τις πολιτικές δεν υπάρχει μέλλον. Παιδεία, υγεία, ασφάλιση κ.λπ. δεν μπορούν να πάνε μαζί με τα μνημόνια. Δεν γίνεται. Τα συμφέροντα της κοινωνίας, τα συμφέροντα του λαού δεν πάνε μαζί με τα μνημόνια.
Την ίδια στιγμή είναι φανερό ότι οι διεκδικήσεις ξεπερνούν πλέον το μερικό, τον κλάδο του καθένα. Άρα, χρειάζεται πιο συντονισμένες προσπάθειες, χρειάζεται ενότητα και περισσότερη δουλειά ώστε να δημιουργηθεί ένα πλατύ κοινωνικό ρεύμα που η πρώτη του διεκδίκηση θα είναι να φύγουν όλοι όσοι βάζουν τις επιταγές των πιστωτών και των τοκογλύφων πάνω από τις ανάγκες του κόσμου. Χωρίς ένα τέτοιο ρεύμα, χωρίς την πολύμορφη οργάνωση της ίδιας της κοινωνίας, οι αγώνες θα παραμένουν μερικοί, παρόλο που γίνονται σημαντικά βήματα συσπείρωσης, παρόλο που υπάρχει μαζικότητα. Θέλει και άλλη προσπάθεια.
- Κύριε Χατζηλάμπρου, είναι πολλοί αυτοί που σκέφτονται -και το εκφράζουν και δημόσια σε πολλές περιπτώσεις- ότι θα στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εκλογές, προκειμένου να μη δοθεί η δυνατότητα σε Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ να συγκυβερνήσουν ξανά. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχετε πείσει αρκετά μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συνιστά μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Τι έχετε να απαντήσετε σε όλους αυτούς τους εν δυνάμει ψηφοφόρους σας;
ΒΧ: Όλες οι τροϊκάνες κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, στις οποίες η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν πρωτοστατήσει από κοινού ή εναλλάξ, έχουν αποδείξει με κάθε τρόπο ότι το πρώτο μέλημά τους είναι η πιστή συνέχιση της εφαρμογή των μνημονίων. Θυμηθείτε: από το πρώτο μνημόνιο φτάσαμε στο Μεσοπρόθεσμο και από εκεί σε νέο μνημόνιο και νέα μέτρα που συνεχίζονται. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακριβώς επειδή το αδιέξοδο και η καταστροφή αυτών των πολιτικών συνειδητοποιείται και βιώνεται από όλο και περισσότερους πολίτες. Και η καταστροφή που συντελείται κάθε μέρα στον τόπο είναι μεγάλη σε όλα τα επίπεδα: το οικονομικό, το κοινωνικό, το πολιτικό.
Η απαίτηση για μεγαλύτερη προσπάθεια αφορά και τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τον αφορά γιατί οφείλει να συμβάλει στη δημιουργία αυτού του ρεύματος, που λέγαμε πριν. Χωρίς τον λαό δίπλα μας δεν μπορούμε να πάμε πουθενά ή, πιο σωστά, δεν μπορούμε να πάμε μακριά. Όχι μόνο ως απλό ψηφοφόρο, αλλά ως συμμέτοχο σε μια προσπάθεια μεγάλη να αλλάξουν τα πράγματα, να σταθεί αυτός ο τόπος στα πόδια του. Πώς, για παράδειγμα, θα σταθεί ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, όταν αυτό δεν στηρίζεται και δεν βαδίζει πλάι-πλάι με ένα κίνημα των ίδιων των παραγωγών και των παραγωγικών δυνάμεων που θα προσφέρουν τη γνώση τους, την εμπειρία τους, τις δεξιότητές τους, τη δουλειά και το όραμά τους. Για αυτό μιλάμε. Για μια μεγάλη αλλαγή που απαιτεί τη δράση και την κίνηση του κόσμου. Η αλλαγή αυτή σημαίνει πολλές μικρές αλλαγές και στο ίδιο το κόμμα, που πρέπει να γίνει πιο οργανωμένο και αποτελεσματικό, αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο, όπου τον τόνο θα δίνει μια άλλη κατάσταση πνευμάτων και προσφοράς.
- Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και δυνητικά η επόμενη κυβέρνηση. Αν οι εκλογές ευνοήσουν το κόμμα σας και αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, με ποιο τρόπο θα διαχειριστεί το μεγάλο πολιτικό πρόβλημα που είναι η υπερχρέωση; Έχετε προτάσεις για το πώς θα ελαφρυνθούν οι πολίτες από τα υπερβολικά βάρη που τους έχουν φορτώσει οι κυβερνήσεις των τελευταίων τριάμισι ετών;
Θα αντιστρέψουμε τις ιεραρχήσεις. Δεν μπορεί ένας ολόκληρος λαός να πληρώνει για γενιές, όπως το σχεδιάζουν, τοκοχρεολύσια και πιστωτές, βάζοντας υποθήκη την ίδια τη χώρα και τον πλούτο της. Άρα, οι ανάγκες της κοινωνίας θα είναι πρώτες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, για παράδειγμα, δεν είναι θεωρία. Σημαίνει χρηματοδότηση της παιδείας, σημαίνει λεφτά για καθηγητές, υποδομές, ουσιαστική στήριξη. Το δικαίωμα στην υγεία, που έχει πληρωθεί από κάθε εργαζόμενο με εισφορές και κρατήσεις, σημαίνει τα χρήματα να πάνε για την εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού. Σημαίνει, κυρίως, σχέδιο ανασυγκρότησης. Δείτε: κλείνουν σήμερα την αμυντική βιομηχανία της χώρας, πετώντας δισ. επενδυμένο κοινωνικό κεφάλαιο. Πέρα από τα εθνικά ζητήματα που εγείρονται, οι συγκεκριμένες βιομηχανικές μονάδες μπορούν να είναι μοχλός ανάπτυξης της χώρας, να δώσουν δουλειές, να επεκτείνουν την παραγωγή τους.
- Πολλοί είναι αυτοί που ακούγοντας τις δεσμεύσεις του κ. Τσίπρα έναντι των κλάδων των εργαζομένων που βρίσκονται αυτή την ώρα στο μάτι του κυκλώνα, κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για ακραίο λαϊκισμό. Πολύ περισσότερο μάλιστα που οι διεθνείς συγκυρίες, πολιτικές, οικονομικές κ.λπ. δεν αφήνουν πολλά περιθώρια να ελπίζει κανείς σε αλλαγές προς το καλύτερο… Υπό αυτές τις συνθήκες, υπάρχουν αντικειμενικές δυνατότητες για έξοδο από την κρίση και ανάκαμψη, χωρίς να πληρώσουν το μάρμαρο οι συνήθεις ύποπτοι;
ΒΧ: Είναι λαϊκισμός να ζητάς να μη διαλυθεί όποια κοινωνική υποδομή έχει απομείνει σε τούτο τον τόπο και να διεκδικείς να μη δημιουργηθούν νέες στρατιές ανέργων με τις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις; Αυτή είναι η ανάπτυξη που οραματίζονται; Πώς το ενάμιση εκατομμύριο άνεργοι θα γίνει δύο;
Η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που χρειάζεται η χώρα, γιατί χρειάζονται μεταρρυθμίσεις, είναι να φύγουν όσοι ευθύνονται για το παρασιτικό μοντέλο δανεισμού και υπερχρέωσης που μας έφερε εδώ, για να παίρνουν τις μίζες τους και να διαιωνίζουν τη διαπλοκή με συγκεκριμένα συμφέροντα.
Ο κ. Σαμαράς δεσμεύτηκε προεκλογικά να διαπραγματευτεί. Ποια είναι η διαπραγμάτευση; Το νέο μνημόνιο που ετοιμάζουν; Ούτε καν προσπάθησαν να διαπραγματευτούν. Λένε σε όλα «ναι», εκτελώντας εντολές, νομοθετώντας με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και διατάγματα.
Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν σαφής: αν χρειαστεί, θα υπάρξει ακόμα και μονομερής στάση πληρωμών. Κοινωνία και μνημόνια δεν πάνε μαζί. Προφανώς, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα μαγικό ραβδί. Χρειάζεται τεράστια προσπάθεια και δουλειά. Θα πρέπει να «ματώσουμε». Ο βασικός σύμμαχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ίδιος ο κόσμος, τις ανάγκες του οποίου θα βάλουμε μπροστά. Αυτός είναι ο οδηγός μας.
- Σε ό,τι αφορά τις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, κ. Χατζηλάμπρου, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ανοίξει «τα χαρτιά του» σε επίπεδο Περιφέρειας, πολύ περισσότερο στους δήμους, παρότι χρονικά δεν απέχουμε και πολύ. Προφανώς, εσωκομματικές διεργασίες θα βρίσκονται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή εντός των οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ. Ως βουλευτής Αχαΐας του κόμματος, μπορείτε να μας πείτε ποια είναι η θέση σας και ποιος ο ρόλος σας σε αυτή την αναμέτρηση, από την οποία προφανώς θα προκύψουν και κρίσιμα πολιτικά συμπεράσματα;
ΒΧ: Οι εξελίξεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι ασύνδετες με το τι συμβαίνει συνολικά. Οι μνημονιακές πολιτικές αποτελούν καταστροφή και σε αυτόν τον τομέα. Συρρίκνωσαν τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους, «κόβουν» το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων, δίνουν τα απορρίμματα στους μεγαλοεργολάβους, στη Θεσσαλονίκη πωλούν το νερό σε ιδιώτες. Πώς θα σταθεί αυτοδιοικητικός; Πώς θα σταθεί τοπική κοινωνία;
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να υπερασπιστεί τις ανάγκες των πολιτών, καθώς είναι ο θεσμός που, θεωρητικά, είναι πιο κοντά στον κόσμο. Οφείλει να συμβάλει από την πλευρά της στην οργάνωση του λαού, στην υπεράσπισή του. Δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι διαχειριστής των τροϊκανών αποφάσεων. Με αυτά τα κριτήρια ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να δώσει τη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών συνολικά και στην Περιφέρειά μας, που είναι από τις πιο φτωχές σε όλη την Ευρώπη.
Η συζήτηση έχει ήδη ανοίξει στο ΣΥΡΙΖΑ, όχι για τα πρόσωπα, που είναι και το πιο «γουστόζικο», αλλά για την ουσία, τους όρους με τους οποίους πρέπει να πάμε, ώστε να δημιουργηθούν πλατιές και ενωτικές αυτοδιοικητικές κινήσεις στις τοπικές κοινωνίες. Σε αυτή τη συζήτηση θα εκτιμηθεί και θα αποφασιστεί συλλογικά η προσωπική στάση του καθενός μας, με βάση τις ανάγκες που υπάρχουν για την υπηρέτηση των κεντρικών και τοπικών πολιτικών στόχων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου