Ομιλία Β. Χατζηλάμπρου για το φορολογικό νομοσχέδιο

Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Βασίλειος Χατζηλάμπρου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΧΑΤΖΗΛΑΜΠΡΟΥ: Ξεκινάω σχολιάζοντας κάτι που είπε ο προηγούμενος συνάδελφος και καλά ίσως το είπε. Αναρωτιόταν αν έχουμε μία μελέτη για την ελληνική πραγματικότητα που προσδιορίζει το ζήτημα του μεγάλου κεφαλαίου ή αν συζητάμε αφηρημένα. Αυτό είναι που έλειπε στα πενήντα χρόνια της φοροδιαφυγής του κεφαλαίου; Και όταν έχει συγκεκριμένα δεδομένα το συγκεκριμένο Υπουργείο και η συγκεκριμένη Κυβέρνηση, τα οποία μπορεί να είναι και με τη μορφή μιας λίστας καταθετών στο εξωτερικό και δεν τα ελέγχει, εκεί τι πρόβλημα έχουμε;

Έχουμε πρόβλημα έλλειψης πολιτικής βούλησης να ελεγχθεί αυτή η λίστα; Εκεί θα καταφύγουμε ξανά πιθανόν στην έλλειψη μιας ανάλυσης για την ελληνική κοινωνία, για το πόσο δύσκολο είναι να πιαστεί η φοροδιαφυγή, όταν έχουμε συγκεκριμένο υλικό;
Δυστυχώς, το ζήτημα της πολιτικής βούλησης τίθεται ξανά με τη Λίστα Λαγκάρντ, γιατί δεν διώκονται ή δεν παραπέμπονται πρόσωπα για την έλλειψη αυτής της βούλησης και –θα έλεγα- και για τη διαπλοκή και για την προστασία, προκειμένου να μην ελεγχθεί αυτή η λίστα ως προς το αποτέλεσμα της φοροδιαφυγής. Παραπέμπονται μόνο για το αν διόρθωσαν ή πλαστογράφησαν κάτι στη λίστα. Αυτό μικραίνει πάρα πολύ το αδίκημα, γιατί ακριβώς το γεγονός ότι εδώ στην Ελλάδα είναι ξεκάθαρο ότι πληρώνουν οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι μισθωτοί και όχι κάποιοι άλλοι ήταν αποτέλεσμα αυτών των δεσμών που είχε συνάψει επί σειρά χρόνων το πολιτικό κράτος με τα δύο κόμματά του που κυβέρνησαν χρόνια τώρα με συγκεκριμένους επιχειρηματίες και συγκεκριμένες ομάδες. Αυτό γίνεται προϋπόθεση για να πάμε σε μία άλλη κατάσταση στην Ελλάδα. Γίνεται προϋπόθεση η ανατροπή μιας τέτοιας λύσης την οποία ξαναφέρνετε, για να υπάρξει μια άλλη σελίδα στην Ελλάδα.
Συνήθως τα νομοσχέδια –και το συγκεκριμένο δεν θέλει πολλή κριτική, γιατί οι ίδιοι είπατε ότι δεν είναι δίκαιο, είναι αναγκαστικό, είναι εισπρακτικό και ότι δεν πρέπει να σας κρίνουμε από αυτό- συνοδεύονται από μία αιτιολογική έκθεση, από μία έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου. Δεν συνοδεύονται από κάτι που είναι πολύ σημαντικό και αυτό πρέπει να το αναδεικνύει η Βουλή. Δεν συνοδεύονται από τις κοινωνικές συνέπειες που επιφέρουν. Δηλαδή δεν υπάρχει μία εκτίμηση για το πόσα μαγαζιά θα κλείσουν το επόμενο διάστημα με βάση αυτά τα φορολογικά μέτρα. Δεν υπάρχει μία εκτίμηση για το πόσοι θα βρεθούν να είναι μπροστά στα γκισέ της εφορίας, χωρίς να έχουν να πληρώσουν, γιατί και ο άνεργος με μηδέν εισόδημα καλείται να πληρώσει. Δεν υπάρχουν, δηλαδή, εκτιμήσεις για τις κοινωνικές συνέπειες.
Αυτό καταλογίζει ο κόσμος έξω στη Βουλή, ότι αδιαφορεί για τις κοινωνικές συνέπειες και ενδιαφέρεται κυρίως να βγει ο λογαριασμός. Μάλιστα, ετοιμάζεστε, αν δεν βγει ο λογαριασμός από τους συγκεκριμένους, με έναν αυτόματο μηχανισμό να ξαναπάμε σε κόψιμο μισθών και συντάξεων. Το ετοιμάζετε για τις επόμενες μέρες.
Το ερώτημα είναι, κάθε άνθρωπος που αύριο θα φθάσει στην αυτοκτονία γιατί θα του πάρουν το σπίτι, αν δεν έχει να πληρώσει, θα πρέπει να το δει σαν προσωπική του υπόθεση; Κάθε άνθρωπος που θα κλείσει το μαγαζί του αύριο πρέπει να το δει σαν μια προσωπική του αποτυχία; Ή θα πρέπει να καταλάβει ότι έχει να κάνει με τις αποφάσεις σας και την πολιτική σας;
Εκεί είναι το μεγαλείο της πολιτικής, να μπορείς να συντάξεις όλες αυτές τις κακουχίες των ανθρώπων που δεν είναι μοιραίες, αλλά προκύπτουν από την πολιτική σας και να τις κάνεις ένα πολιτικό κίνημα αλλαγής. Αυτή είναι η δική μας προσπάθεια. Αυτή είναι η δική μας πολιτική συνεισφορά, να μην υπάρξουν άλλες αυτοκτονίες, αλλά να υπάρξουν κινήματα, να μην υπάρξουν άλλα κλεισμένα σπίτια, αλλά να έρθουν να συντάξουν τη δύναμή τους μαζί μας, για να υπάρξει μια μεγάλη αλλαγή.
Κάποιος από τους ομιλητές παίνεψε τον Υπουργό Οικονομικών με λόγια φοβερά. Είπε ότι αλλάζει την εικόνα της Ελλάδας.
Θα συνιστούσα να διαβαστούν όλα αυτά που γράφονταν και συνόδευαν τον κ. Παπακωνσταντίνου για ένα έτος, όταν η Βουλή του έδινε το δικαίωμα να τα κάνει όλα μόνος του. Τι γραφόταν στις εφημερίδες τότε; Γιατί δεν έπαψαν τα Μέσα να είναι διαπλεκόμενα μαζί σας. Τότε εκθειαζόταν σαν ο φοβερός άνθρωπος που θα βγάλει την Ελλάδα από την κρίση. Δείτε τι γίνεται σήμερα. Φτάσατε να τον αρνείστε ακόμα και από το κόμμα του και να τον βγάζετε «στη σέντρα» να πληρώσει για όλους! Γιατί χρειάζεστε κάτι τέτοιο.
Δεν μπορείτε να πείσετε τον κόσμο να πάει στις εφορίες αν δεν δώσετε και πέντε πολιτικά θύματα. Δεν μπορείτε να μην τιμωρήσετε κάποιους για να έχετε τάχα τη συνταγματική δυνατότητα να φτιάξετε ένα άλλο «μασκαρεμένο» κόμμα, τάχα ευρωπαϊκής συνταγματικής νομιμότητας, ώστε να μας οδηγήσει ακόμα πιο βαθιά, μέχρι το 2020 πιθανά, στις λύσεις των μνημονίων.
Όμως, δεν σας φτάνει αυτό, δεν προκύπτει εύκολα. Θέλετε πολύ συγκεκριμένες, αλά Μακιαβέλι, λύσεις της στιγμής και των δύο-τριών ημερών. Έτσι, όταν περνούσε το πολυνομοσχέδιο, προέκυψε το θέμα -που γέννησε ο Υπουργός Οικονομικών και τα μίντια- για τους υπαλλήλους της Βουλής. Τάχα ο ΣΥΡΙΖΑ τρεις μέρες στα κανάλια υποστήριζε τις συντεχνίες. Τώρα προκύπτουν όλα τα άλλα, μολότοφ, καταλήψεις κλπ. Να αλλάξει η ατζέντα. Να μην πούμε στον κόσμο δηλαδή ότι τον εξοντώνουμε, να φοβηθεί από κάτι άλλο.
Τι μας ετοιμάζετε για τις επόμενες μέρες, κύριοι συνάδελφοι; Επτά Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Τι θα δουν τα ματάκια μας από αυτά που ετοιμάζετε; Αμέσως μετά υποτίθεται ότι είναι η λίστα Λαγκάρντ και το πράγμα έχει συνέχεια.
Τους πληρώνετε όμως πολύ ακριβά. Το MEGA πήρε 95 γι’ αυτή τη δουλειά. Τους πληρώνετε πολύ ακριβά! Θα ζητήσουν και οι άλλοι. Οι άλλοι δεν μπορεί να παίζουν σε διαφορετικό ρυθμό, χωρίς να είναι τόσο καλά αμειβόμενοι.
Αυτό το πολιτικό σύστημα το οποίο παράγει αυτά, για να μπορέσει να καλύψει την ουσία της πολιτικής του, έχει συγκεκριμένο όνομα. Δεν γεννιέται από κάποιους μηχανισμούς αυθαίρετα. Γεννιέται από την ουσία της πολιτικής σας. Για να μπορέσει δηλαδή να καλύψει αυτό το αντικοινωνικό μέτωπο μέτρων απέναντι στην κοινωνία, χρειάζεται πολλή βία και τρομοκρατία, χρειάζεται αντιδημοκρατική λειτουργία και εδώ μέσα.
Εκεί οι πολιτικές ευθύνες δεν μπορούν να μετρηθούν με τη μορφή της λίστας Λαγκάρντ. Μετριούνται αν σκεφτείτε σε ποια υπόληψη μπορεί να έχει ο κόσμος πια τους προηγούμενους πρωθυπουργούς των μνημονίων. Σκεφτείτε σε τι υπόληψη τους έχει. Υπάρχει ένα μειδίαμα πέρα από το θυμό.
Αν σήμερα ο Πρωθυπουργός της χώρας οργανώνει αυτή την κατάσταση, μίντια, κανάλια, νέο κόμμα, «να βάλουμε και δύο μέσα για να συνεχίσουμε αυτή την πολιτική», τότε έχει το απόλυτο της πολιτικής ευθύνης. Δεν το ξεχνάμε αυτό. Η πολιτική ευθύνη είναι η μεγαλύτερη και δεν θα τη βρούμε εδώ μέσα γιατί εδώ υπάρχει συσχετισμός που τον απαλλάσσει.
Την πολιτική ευθύνη την αποδίδει ο λαός και ο λαός είναι εκείνος που θα αποφασίσει στο φινάλε.
Ευχαριστώ πολύ.